Kim jest konsument w świetle prawa?

Ustawa z dnia  23 kwietnia 1964 roku zawarta w Kodeksie cywilnym, definiuje konsumenta jako osobę fizyczną, która dokonuje czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej własną działalnością gospodarczą lub też zawodową.

Kiedy osoba fizyczna jest konsumentem?

Pierwsza informacja, jaka wynika z tej definicji to fakt, że konsumentem może być jedynie osoba fizyczna, nie może być nią osoba prawna – przykładowo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy też ułomne spółki jawne. Kolejna informacja jest taka, że nie zawsze osoba fizyczna jest konsumentem. Musi bowiem dojść do dokonania czynności prawnej w postaci zawarcia oświadczenia woli, a następstwem tego jest wywołanie wszelkich skutków prawnych w postaci nawiązania, zmiany lub ustania umowy sprzedaży. Ponadto osoba fizyczna nie może dokonywać czynności prawnej związanej z jej własną działalnością gospodarczą lub też zawodową. Stopień skomplikowania tej definicji sprowadza się do tego, że w niektórych sytuacjach osoba posiadająca własny biznes nie jest uznawana za przedsiębiorcę i może stać się wtedy konsumentem.

konsument

Kiedy osoba fizyczna – przedsiębiorca jest konsumentem?

W rozwiązaniu tej zagadki, kluczowym jest słowo “bezpośrednio”, zawarte w definicji znajdującej się na początku artykułu. Jeżeli osoba fizyczna, będąca przedsiębiorcą dokonuje czynności prawnej, która nie jest powiązana z jej własną działalnością gospodarczą, wtedy wychodzi ona z roli przedsiębiorcy i staje się konsumentem. Przykładowo, gdy przedsiębiorca dokonuje zakupu pary jeansów, trudno wskazać tutaj powiązanie z jej prywatnym działaniem gospodarczym. Wtedy taka osoba jest konsumentem. Jeżeli jeansy te są kupowane na rzecz działalności gospodarczej, np. jako element uniformu pracowniczego, wtedy już mowa o przedsiębiorcy a nie konsumencie. Należy więc dokonać podziału czynności prawnych wykonywanych na własny użytek oraz tych wykonywanych zawodowo.

Rate this post