W trakcie terapii logopedycznej specjalista podejmuje wszelkie działania, mające na celu usunięcie nieprawidłowości w procesie porozumiewania się, a także wad wymowy i niemożności mówienia. Program działań tego rodzaju opracowywany jest indywidualnie dla każdego pacjenta. Wskazaniem do terapii logopedycznej są nie tylko problemy z porozumiewaniem się dzieci, ale również osób dorosłych, pojawiające się na przykład po wypadkach i wylewach.
Jak wygląda terapia logopedyczna?
Każdy rodzic, który zaobserwuje u swojego dziecka problemy z oddychaniem, ssaniem połykaniem, a także rozwojem mowy, upośledzeniem słuchu, a także związane z nieprawidłową budową narządów mowy powinien udać się do logopedy. Specjalista podejmuje decyzję o wdrożeniu terapii po przeprowadzeniu wywiadu, obserwacji, specjalistycznych testów, postawieniu diagnozy i ustaleniu rodzaju zaburzeń mowy oraz przygotowaniu programu terapii logopedycznej. W celu zachęcenia dziecka do podejmowania ćwiczeń stosuje się różne metody i formy. Często przypominają one zabawę, w której wykorzystuje się różnego rodzaju pomoce i gry logopedyczne.
Jaką rolę pełnią gry logopedyczne w trakcie terapii?
W trakcie terapii logopedycznej niezwykle istotne jest zachęcenie dziecka do podejmowania ćwiczeń także poza gabinetem specjalisty. Rynek oferuje liczne pomoce i akcesoria, które zachęcą do ćwiczenia wymowy i poprawy artykulacji. Można je stosować zarówno w przypadku zaburzeń, jak i podczas naturalnego procesu uczenia się prawidłowej wymowy. Pomoce logopedyczne stanowią profesjonalne wsparcie w pracy nie tylko logopedów i wychowawców, a również mogą być cenną pomocą dla rodziców. Pomagają w nauce najtrudniejszych głosek, zapobiegają problemom takim jak seplenienie, a do tego przekształcają żmudną naukę w dobrą zabawę. Wspomagają nie tylko procesy kształtowania się prawidłowej wymowy, ale także ułatwiają naukę pisania, gdyż błędy popełniane podczas wymawiania wyrazów przekładają się z reguły na niewłaściwą pisownię. Pomocami logopedyczne przybierają najczęściej postać różnych gier, podczas których maluch uczy się np. rozpoznawać litery, łączyć je w wyrazy i dopasowywać do obrazków. Są one ogromnym wsparciem, ponieważ dziecko nie zwraca uwagi podczas zabawy na to, że zdobywa nową umiejętność, co pozwala uniknąć stresu związanego z nauką. Wywołują również spontaniczną ciekawość dziecka, aktywizują go i pobudzają do pracy umysłowej, a jednocześnie wpływają na prawidłowy rozwój mowy.
Jakie gry logopedyczne są najczęściej stosowane w terapii logopedycznej?
Gry logopedyczne dla dzieci nie tylko uczą, ale również są atrakcyjną formą zabawy. Wśród najbardziej polecanych są między innymi:
- Domino Logopedyczne, które jest niezastąpioną pomocą w procesie wywoływania, utrwalania i automatyzacji głosek opozycyjnych. Zadaniem dziecka jest ułożenie domina, które uczy poprawnej wymowy, doskonali analizę i syntezę słuchową i wzrokową wyrazów. Ćwiczy także refleks w szybkim odnajdywaniu takich samych elementów.
- Gra Logopedyczna – Trudne słowa ma na celu rozwój mowy dziecka w zakresie poprawnego wyróżniania głosek opozycyjnych, poszerzenia słownika czynnego oraz rozwoju percepcji słuchowej. Ćwiczy różnicowanie głosek, spostrzeganie, pamięć wzrokową, słuchową i koncentrację uwagi. Gra utrwala poprawną wymowę wyrazów z głoskami: k – t, g – d, l – j, j – r, w – f, f – ch.
- Gra logopedyczna Grzybobranie doskonali prawidłową wymowę wszystkich głosek, rozwija koordynację oko – ręka, uczy koncentracji i skupienia, oczekiwania na swoją kolej, a także rozwija słownik czynny i bierny oraz uczy myślenia przyczynowo – skutkowego, istotnego podczas konstruowania zdań. Zawiera dwie plansze, po jednej dla każdego z graczy oraz wiele zestawów plakietek służących do ćwiczeń.
- Zamek Strachów oraz Pszczółki Śpioszki to planszowe gry logopedyczne, które wpływają na rozwój mowy dziecka. Pomagają w poprawie wymowy głosek, poszerzaniu słownika oraz rozwoju słuchu. Zamek Strachów wspomaga terapię głoski r w grupach spółgłoskowych tr, dr, kr, gr, pr, br, śr. Natomiast Pszczółki Śpioszki wspomagają terapię głosek ś/si, ź/zi, ć/ci, dź/dzi. Grać może od 2 do 4 dzieci. Rozpoczyna gracz, który wyrzucił 6 oczek. Przesuwa się on do przodu o tyle pól, ile uzyskał w rzucie kostką, dodatkowo wymawiając poprawnie obrazki na mijanych polach. Wygrywa osoba, która pierwsza dotrze pionkami do swojego „domku”. Napotkanego na danym polu rywala można „wyrzucić”, wówczas jest on zmuszony do rozpoczęcia gry swoim pionkiem od nowa. W grze można wykorzystać od 1 do 4 pionków.
- Edukacyjne historyjki obrazkowe, które składają się z czterech elementów. Dziecko układa obrazki w poprawnej kolejności, dzięki czemu uruchamia procesy myślowe, takie jak: porównywanie, analizowanie, wnioskowanie. Musi dostrzec szczegóły występujące na poszczególnych obrazkach, porównać je, określić, czy są takie same, różne, czy podobne. Odpowiadając na pytania dorosłych lub samodzielnie opowiadając o tym, co przedstawia dany obrazek lub co wydarzyło się w całej historyjce, rozwija mowę, wyobraźnię, wzbogaca słownictwo.