Wiele osób, które na co dzień nie mają do czynienia z uzależnieniami zastanawia się, na czym tak naprawdę polega terapia uzależnień. Jakie są jej etapy i na co mogą liczyć pacjenci. Wiele wątpliwości rodzi się na tym podłożu, iż niemała liczba osób będących po odbyciu odwyku bądź terapii indywidualnej, grupowej i innego rodzaju działaniach, od razu po wyjściu do domu bądź nawet po latach, niestety powraca do uzależnienia. Ważnym jest zatem, aby zrozumieć, że pacjent musi zauważyć swój problem, musi chcieć się leczyć i wyzdrowieć. To od samoświadomości zależy czy leczenie będzie miało w ogóle rację bytu. Nieumiejętność przyznania się do własnych słabości, odsuwanie uzależnienia na bok, jako tego, które „mnie” nie dotyczy powoduje, że przymusowe przebrnięcie przez terapię będzie jedynie zmarnowanym czasem i może nawet pogorszyć sytuację.
Pacjent, który zdaje już sobie sprawę z faktu, że ma problem, może dobrowolnie poddać się leczeniu. Dostępne formy terapii w nielicznych przypadkach stosowane są przymusowo, względem osób skierowanych wyrokiem sądu na leczenie. W innych okolicznościach liczy się postawa, chęć walki o siebie i powrotu do normalnego funkcjonowania.
Kiedy potrzebne jest leczenie dla uzależnionego?
Terapia wymaga kompleksowego leczenia. Leczenie nie tylko w szpitalu, ale i zapewnienia pomocy już po powrocie do domu. Wsparcia i terapii także dla osób najbliższych, które nierzadko stają się współuzależnione. Nie istnieje złoty środek, ale podstawową zasadę są skondensowane działania ukierunkowane indywidualnie na potrzeby, oczekiwania i możliwości pacjenta. W taki sposób, by po wyzdrowieniu mógł on zapobiegać nawrotom choroby i radzić sobie z wytrwaniem w abstynencji. Wiele schorzeń o podłożu uzależnienia uznaje się bowiem za nieuleczalnych. Kluczem do sukcesu jest zatem wpajanie nowych, zdrowych zasad i nawyków, dzięki którym normalne funkcjonowanie staje się możliwe.
Co daje nam terapia?
Kompleksowa terapia to połączenie odtruwania organizmu, farmakoterapia podtrzymująca w trakcie, ale i po wyjściu do domu, jeśli zachodzi taka potrzeba oraz psychoterapia. Indywidualny plan leczenia ustalany jest odrębnie z każdym pacjentem.
Zaleca się w pierwszym etapie leczenie szpitalne, ze względu na możliwość pozostawiania przez całą dobę pod opieką specjalistów. Generalnie jednak leczenie nie powinno trwać krócej niż 8 tygodni. W tym czasie realizowane są plany terapii indywidualnych, a także grupowych. Zajęcia również z współuzależnionymi, czyli najbliższymi. Edukacja i psychoedukacja. Wskazywanie nowych ścieżek, możliwości i zdrowych dróg, którymi powinien podążać pacjent mający wolę walki i chęć, by normalnie funkcjonować, w trzeźwości, z dala od dotychczasowych bodźców skutkujących rozwojem uzależnienia.
W zależności od ujawnionego problemu, a następnie przyczyny jego powstania, stosowane są odmienne formy terapii. Zarówno indywidualne, jak i grupowej. Do tego terapie z wykorzystaniem nawet kolorów czy też dźwięków. Farmakologia. Działanie na ciało, duszę i umysł. Połączenie wszystkich elementów, bowiem tylko kompleksowość jest w stanie przynieść pożądane efekty.
